نشریه علوم رایانشی
سال دوم شماره 1 (پیاپی 4، بهار 1396)

شناسایی بدافزارهای فراریخت مسئله دشواری است، زیرا در هر انتشار ساختار کد تغییر می یابد درحالیکه عملکرد و رفتار بدافزار ثابت می ماند. تاکنون روش های مختلفی برای شناسایی بدافزارهای فراریختی پیشنهاد شده اند. گاه روش ها با جایگزین کردن دستورات مشابه یا درج کد زائد در بدنه بدافزار دچار شکست می شوند و در برخی موارد سربار محاسباتی بالا، دقت شناسایی کم و کارایی ضعیف روش ها، آن ها را دچار چالش می کند. در این مقاله روشی جدید برای شناسایی بدافزارهای فراریخت پیشنهاد می شود که با تحلیل ایستای کدهای عملیاتی و ثبات های مورد استفاده کار می کند. این ایده می تواند اساس تمایز بین خانواده های مختلف بدافزارها باشد. به منظور ارزیابی روش پیشنهادی، آزمایش هایی بر روی 450 فایل متشکل از فایل های سالم و بدافزار فراریخت از ویروس های خانواده های G2، MPCGEN، NGVCK، VLC و کرم های خانواده MWOR انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که روش پیشنهادی در چهار الگوریتم دسته بندی و در تمامی خانواده های بدافزارها به دقت شناسایی 100 درصدی دست یافته است که با معیار ROC اندازه گیری شده است.

در سالهای اخیر سیستم های نرم افزاری خود تطبیق مورد توجه قابل ملاحظه ای قرار گرفته است. یکی از فنون خود تطبیقی، خودالتیامی است به گونه ای که سیستم در صورت بیرون رفتن از وضعیت سرویس دهی بر اثر بروز اشکال، نقص یا خطا، بدون دخالت انسان خود را ترمیم نموده و به وضعیت عادی بر می گردد. در روش-های ارائه شده ی قبلی غالبا سیستم منتظر خرابی می شد و بعد خرابی اقدام به التیام می نمود. در روش ارائه شده در این مقاله یک معماری پیشگویانه در نظر گرفته شده است که قبل از اتفاق افتادن خرابی اقدام به بررسی و رفع عوامل ایجاد خرابی می کند. در این مقاله یک معماری مبتنی بر فازی برای خودالتیامی نرم افزار در معماری سرویس گرا ارائه می شود. معماری ارائه شده به صورت لایه ای است و از سه بخش اصلی، شامل بخش سرویس گرا، میان افزار ارتباطی و بخش خودالتیامی تشکیل شده است. ارزیابی معماری پیشنهادی در یک مطالعه موردی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که معماری پیشنهادی اثرات قابل ملاحظه ای در خودالتیامی و ترمیم سیستم های نرم افزاری داشته به طوری که نسبت به سیستمی که از این معماری استفاده نمی کند به طور متوسط حدود 21.5 درصد تعداد خرابی های اتفاق افتاده کاهش داشته است.

در سالهای اخیر، مباحث مرتبط با علوم رباتیک، به یکی از زمینه های تحقیقاتی و در حال گسترش تبدیل شده است. در این میان رباتهای هوشمند سیار، از مقبولیت بسیاری برخوردار شده اند؛ اما کنترل و ناوبری این وسایل بسیار دشوار بوده و عدم برخورد با موانع ثابت و اجتناب از آنها، به جهت مسیریابی ایمن و مطمئن، از نیازهای اساسی این سیستمها به شمار میرود. در این مقاله برای اینکه ربات از برخورد با موانع ثابت اجتناب و با طی یک مسیر بهینه به هدف برسد به الگوریتم میدان پتانسیل مجازی و رفع نقایص آن پرداخته شده است. الگوریتم میدان پتانسیل مجازی مزایایی دارد مانند استفاده از مدل ریاضی نمونه، که به راحتی قابل درک و پیاده سازی است. با این حال، این الگوریتم نقایص بسیاری دارد؛ نقص عمده آن مشکل حداقل محلی و غیرقابل دسترس بودن هدف برای زمانی است که موانع در مجاورت هدف قرار دارند. بنابراین، به منظور به دست آوردن نتیجه بهتر و بهبود کاستی الگوریتم میدان پتانسیل مجازی لازم است که این الگوریتم بهبود یابد. در اینجا یک الگوریتم برنامه ریزی اجتناب از مانع براساس بهبود الگوریتم میدان پتانسیل مجازی برای حل این مشکل حداقل محلی ارائه شده است. در پایان با ارزیابی نتایج شبیه سازی با استفاده از نرم افزارMATLAB نشان داده می شود که نتیجه مطلوب بدست آمده است.

در سال های اخیر شبکه های حسگر بی سیم به عنوان شبکه های هوشمند بدون زیرساخت، مورد توجه بسیاری از پژوهشگران می-باشند. یکی از بحث ها و چالش های تحقیقاتی در این زمینه استفاده از قابلیت تحرک گره/چاهک به منظور ارائه یک مسیر حرکت مناسب برای چاهک ها در جهت کاهش مصرف انرژی و بهبود در طول عمر این شبکه ها است. در مدل پیشنهادی مطرح شده در این مقاله محیط مورد بررسی به صورت یک دایره کلی فرض شده است، که بر اساس قطر دایره به چهار خوشه مساوی تقسیم می شود. این دایره متشکل از دو لوزی تودرتو است. در این مدل یک مسیر حرکت مناسب برای چاهک های متحرک ارائه شده است، که با حرکت چاهک ها در راستای یک مسیر از قبل تعیین شده و پوشش بهتر هر خوشه، مدل MECA بهبود داده می شود و مشکل لزوم نزدیک بودن سرخوشه ها به مرکز خوشه که در مدل MECA وجود داشته است، برطرف می شود. بنابراین نتایج شبیه سازی های مدل پیشنهادی که با شبیه ساز NS2 انجام شده است، نشان دهنده کاهش میانگین مصرف انرژی، افزایش متوسط انرژی باقیمانده، افزایش تعداد گره های فعال و در نهایت بهبود در طول عمر شبکه های حسگر بی سیم نسبت به مدل MECA می باشند.

امروزه ضرب کننده ها به طور گسترده ای در ریز پردازنده ها، پردازش سیگنال و خیلی از الگوریتم های رمز نگاری مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین ضرب کننده در بعضی از مدارهای حسابی بیشترین توان مصرفی، تاخیر و مساحت اشغالی را در بر می گیرند که این امر سبب اهمیت ضرب کننده می شود. علاوه براین کمپرسور ها مهم ترن بلاک در تولید ضرب کننده ها هستند. در این مقاله، معماری جدیدی برای دو کمپرسور 4 به 2 و 5به 2 با توان مصرفی پایین با استفاده از XOR سه ورودی طراحی شده است. طرح های پیشنهادی با استفاده از نرم افزار HSPICE و با استفاده از مدل CMOS در ابعاد 32 نانومتر و در فرکانس کاری 1 گیگاهرتز با ولتاژ 1 ولت شبیه سازی شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی با بهترین طرح های موجود مقایسه شده اند که نشان می دهد کمپرسورهای پیشنهادی در زمینه توان مصرفی و PDP بهبود داشته اند. کمپرسور 4 به 2 پیشنهادی 43.6 درصد توان مصرفی و 4.1 درصد PDP را نسبت به کمپرسورهای موجود بهبود می بخشد، همچنین طرح پیشنهادی برای کمپرسور 5به 2 توان مصرفی را 73.8 درصد و PDP را به میزان 29.2 درصد نسبت به طرح های مشابه موجود بهبود می دهد.

رقابتی شدن محیط کسب‏وکار، ضرورت ایجاد یکپارچگی درون سازمانی و برون سازمانی در محیط زنجیره تامین، تحول گسترده در حوزه فناوری سیستم های اطلاعاتی و... از عوامل اصلی شکل گیری راه‏حل‏های برنامه ریزی منابع سازمان (ERP ) هستند. این راه‏حل‏ها با ایجاد یکپارچگی مدیریتی و عملیاتی درون سازمانی و برون سازمانی و تسهیل و تسریع فرایندهای کسب‏وکار، کارایی و اثربخشی عملیاتی سازمان ها را افزایش داده و آن ها را برای حضور در بازار رقابتی آماده می نمایند. ارزیابی و انتخاب مناسب‏ترین شرکت مجری (پیاده‏ساز) یک راه‏حل نرم‏افزاری، خصوصا ERP، یکی از مشکلات اساسی شرکت‏های صنعت پخش ایران است، لذا محقق در یک تحقیق کاملا کاربردی، از طریق ارائه «یک مدل بومی سازی شده برای انتخاب راه حل ERP در صنعت پخش کشور ایران» تلاش نموده است تا بر اساس این مدل که در این مقاله به اختصار به آن پرداخته شده است ، با شناسایی و طبقه‏بندی انواع معیارها و شاخص‏های موثر، نقشه راهی برای ارزیابی شرکت‏های مجری (از میان انواع آلترناتیوهای انتخاب شده) برای انواع شرکت‏های کوچک، متوسط و بزرگ صنعت پخش ارائه نماید. در این نقشه راه پنج معیار زیر به عنوان معیارهای اصلی برای ارزیابی شرکت‏های مجری و نهایتا انتخاب یک شرکت مجری، تعیین شده اند. معیار اول: ارزیابی شرکت مجری از جنبه راه حل نرم افزاری، معیار دوم: ارزیابی شرکت مجری از جنبه پیاده سازی راه حل، معیار سوم: ارزیابی شرکت مجری از جنبه خدمات پس از پیاده سازی راه حل، معیار چهارم: ارزیابی شرکت مجری از جنبه هزینه و منفعت و معیارهای مالی، معیار پنجم: ارزیابی شرکت مجری از جنبه خدمات و ویژگی های عمومی. در این پژوهش از تکنیک دلفی استفاده شده که در این مقاله به اختصار به نحوه استفاده از آن و نحوه محاسبات و اعتبارسنجی نتایج اشاره شده است.